Brief aan Sammy Mahdi

Meneer Mahdi

Ondertussen zijn we al zo’n zeven weken ver in de hongerstaking van mensen zonder papieren in Brussel. U blijft volhouden dat een collectieve regularisatie geen optie is. Dit zou zogezegd ‘slecht gedrag’ belonen, extra immigratie aanmoedigen, et cetera.

Meneer Mahdi, u miskent een realiteit. Er zijn 150.000 mensen zonder papieren in België, mensen die hier soms moeten werken als de slaven van de 21e eeuw. En zij gaan niet verdwijnen. Dat is een feit. Bijgevolg is er maar één vraag die er effectief toedoet. Staan wij grove uitbuiting en mensenrechtenschendingen toe, of niet?

Het antwoord is ja. Momenteel wel. Momenteel staat België, een land dat het maar al te vaak heeft over waarden en normen, toe dat mensen in onmenselijke situaties leven, dat ze uitgebuit worden ten voordele van een aantal bijzonder scrupuleuze werkgevers. België kan er ook voor kiezen dit NIET toe te staan. Met als enige gevolg dat het leven van 150.000 mensen met een pennenstrook beter word. Een menswaardig leven. Geen nadelen.

Een aantal jaren terug voerde België een inkeerregeling in. Mensen die hun buitenlandse rekeningen niet hadden gemeld bij de fiscus, konden dat nu doen tot een bepaalde datum, zonder een boete te krijgen. Ook al hadden de spaarders de regels en procedures niet gevolgd, de regering liet een regularisering  van buitenlandse rekening toe.

Ik vraag u uit de grond van mijn hart hetzelfde te doen. Sta de collectieve regularisering toe. We kunnen vanaf dan gerust praten over regels, procedures en een humaan asielbeleid. Maar alsjeblieft, misken de realiteit niet. Mensen zonder papieren zijn hier al, en ze zijn al deel van de samenleving, of dat nu willen of niet. De enige vraag is, meneer Mahdi, of we deze mensen in onze samenleving een menswaardig bestaan gunnen of niet.

Open brief van mensen zonder papieren én de petitie op wearebelgiumtoo.be.