In April 2020 schreef Arundhati Roy de volgende beroemde woorden: ‘[The pandemic] is a portal, a gateway between one world and the next. We can choose to walk through it, dragging the carcasses of our prejudice and hatred, our avarice, our data banks and dead ideas, our dead rivers and smoky skies behind us. Or we can walk through lightly, with little luggage, ready to imagine another world. And ready to fight for it.’
De pandemie was een kans voor de mensheid op een nieuw begin. Het legde zoveel ongelijkheden bloot, zoveel incompetentie en onrecht, dat mensen de kans kregen om een andere wereld te bouwen. Het is duidelijk dat dit niet gelukt is. De wereld is grotendeels door het portaal gestapt met alle gewicht van voordien.
Het huidige conflict in Palestina geeft ons nog een kans. Misschien is het geen portaal, maar een spiegel. Mensen over heel de wereld kiezen ondanks de partijdige berichtgeving van media de kant van Palestina en komen massaal op straat. De titel van dit artikel is trouwens niet toevallig gekozen. Een slogan die door voorstanders van Israël wordt bekritiseerd, maar eigenlijk een poging is om de roep naar rechtvaardigheid en vrijheid te delegitimeren en criminaliseren.
Voor mensen die op straat komen is het bijna onmogelijk het imperialistische en kolonialistische project van Israël & bondgenoten niet te herkennen, een project dat al vanaf de Tweede Wereldoorlog bezig is. De hypocrisie van het Westen is zelfs nog duidelijker. Er is geprobeerd om Rusland af te schilderen als een duivel en Israël als een engel. Bijna 10 rondes van sancties zijn doorgevoerd tegen Rusland, maar voor Israël wil premier De Croo liever een officiële nota sturen. Wel, daar zullen ze in Israël zeker in hun broek van plassen, maar dan van het lachen in plaats van angst.
De Palestijnse kwestie is een spiegel die de structurele onrechtvaardigheden en uitbuiting kan blootstellen. Kapitalisme, imperialisme, racisme, sexisme, … allemaal zijn ze verbonden aan elkaar, allemaal houden ze elkaar in stand. Oorlogen worden gevoerd door de heersende klassen om hun positie in de wereldeconomie te verbeteren, en hun eigen macht te consolideren. Dit geld voor zowel Rusland als voor Israël en de VS. Racisme, sexisme etc. zijn middelen om mensen tegen elkaar op te spelen, om zo de eigen machtspositie te behouden.
Maar de pro-Palestijnse betogingen zijn diverser dan eender welke andere betoging. En hier ligt de kans om een verschil te maken. Als de Palestina-kwestie een spiegel is, dan is het aan onszelf om het een portaal te maken naar een betere wereld. Laten we praten met onze medemensen, en onze strijd met elkaar verbinden. Enkel zo kunnen we écht het verschil maken.
Afspraak 11 november om 14:00 uur aan Brussel Noord!
Published by